ခ်စ္ခဲ့ဖူးလို႕
ခ်စ္ရူးလို႕ ဆိုခ်င္ဆိုပါ ။
ေဆးမမွိန္ခင္မွာ
တင္းတိမ္ၿပီး ေနခဲ့ရတာကို
မွတ္မိဆဲပါ ။
တစ္ခါတစ္ခါဆို
ငါ ထ ထ ငိုေနတာကို
မင္းျမင္ရင္ ေတာင္
ျပန္လာမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
သိေနဆဲပါ ။
တစ္ခုေတာ့ မွတ္ပါ
မင္းဘ၀နဲ႔ ေတြ႕ဆံုမႈတိုင္းမွာ
ငါရဲ႕ အခ်စ္ဟာ
မင္းအတြက္ေတာ့ colourless ပါ
တိတ္တဆိတ္ အိမ္မက္ေတြၾကား
စိတ္စိတ္မႊာ အသဲကို ျခစားသြားတယ္
မေျဖဘူးဆိုးေပမယ့္
အေသမူးခဲ့တဲ့ညဟာ
ခ်စ္စူး စူးခဲ့ရတဲ့ဘ၀
မမွိတ္မသုန္နဲ႕ က်ိတ္ယံုခဲ့တဲ့ငါ
စိတ္ကုန္ထင္မယ့္ လိုက္ခုန္ဆဲသာ
တစ္ေထာင့္တစ္ညရဲ႕ ေဆြးမ်က္ႏွာ ။
စိတ္စဥ္မွာစြဲလမ္း
အရိပ္ပမာမ်ားလို ကပ္ပါး
တကယ္ေတာ့
မင္းက ငါ့ရဲ႕
ထာ၀ရ နတ္သမီးတစ္ပါး
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြ
အိမ္မက္ခ်ိဳ ျဖစ္ပါေစ
ေနာင္လာမဲ့ အနာဂတ္မွာေရာေပါ့
ခုခ်ိန္
တနယ္စီေတြျခားလို႕
မိုင္တိုင္ေတြ အလွမ္းကြာေနလည္း
တကယ္ေတာ့
မင္းက ငါ့ရဲ႕
ထာ၀ရ အလွနတ္ဘုရားပါ
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
ငါတို႔အခ်စ္ေတြ
ဒီတစ္သက္ ခိုင္ၿမဲခ်င္တာ
ရင္ထဲက ဆႏတစ္ခုပါ ။
ခဏတာသာ
အေပ်ာ္တြဲ ရွာသူကိုမွ
တစ္ဘ၀စာ မက
ရည္ရြယ္ခ်စ္မိတဲ့သူ
အေျပာေတြမွာ ေမွ်ာခဲ့မိေတာ့
ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ အရင္က သူ႕ဇာတ္လမ္းေတြ
ေျပေခါက္လို႕
ႏြမ္းရမွာ သိရက္နဲ႕
သူ႕လက္ဖ၀ါးေလးကို တယုတယနမ္း
ေရာ္ – အခုေတာ့ ငါ
လြမ္းခဲ့ရၿပီေပါ့ ။
အတိတ္ဇာတ္လမ္းေတြ
သစၥာစကားနဲ႕ လန္းလာရင္
ဘ၀မွာ ပန္းပြင့္တိုင္း
ငါ နမ္းလို႕ရၿပီ ခ်စ္သူ ။
အခုေတာ့ ငါ
ရူးသြပ္သူေပါ့ ———- ။
ေ၀းေနကာမွ
အေတြးရယ္က
ဆိုးရြားလာတာ ၾကည့္ ။
တကယ္ဆို
၀ိုးတ၀ါးနဲ႕ ျဖတ္သန္းခဲ့ရညေတြကို
သူ မသိပါဘူး –
ၿပီးေတာ့ ငါ
ရိုးသားတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕
ခ်စ္ခဲ့သူမွာေတာ့
အခု အရူးႀကီးလိုပါဘဲ
ဇာတ္လမ္းရဲ႕ အဆံုးမွာ
ငါရံႈးမယ္ဆိုတာ သိရက္နဲ႕
သူ႕ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြကိုပဲ
ငါ လြမ္းတက္လာခဲ့
ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ မာယာေတာမွာ
ေမွာ္၀င္သလို ခုန္မင္ေနဆဲပါ ။
တစ္ေန႔တစ္ခ်ိန္ ေပါင္းဆံုရမယ္လို႕
ယံုၾကည္လက္ခံထားခဲ့ၾကတဲ့
ဒို႕ႏွစ္ေယာက္
တကယ္ဆို ဇာတ္လမ္းကို
လက္ကမ္းခဲ့သူက အလြမ္းနဲ႕ဘ၀ကို
ကုစားေနရသူ –
တစ္ခ်ိန္
ခ်စ္ကာစ ျဖစ္ကာစခ်ိန္ေတြ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ အတိုင္းမသိခဲ့
ခုေတာ့ ထစ္ကနဲ
လစ္ဟာသြားကာမွ ပစ္ကာ ေျပးသြားခဲ့ေပါ့
ခ်စ္ခဲ့ရာမွာ အႏွစ္ေတြ မပါေတာ့
ငါ့ကို အျပစ္ေတြ ျမင္ေနၿပီေပါ့
မစခဲ့တာ ငါ အလွၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ
အဆံုးမွာ ရႈံးမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိရင္
ငါ လန္းပါ့မလား
အခုေတာ့
ငါလြမ္းေနရတာလည္း
မဆန္းေတာ့ပါဘူးကြယ္ ။
တကယ္ေတာ့
ခ်စ္စိတ္ေတြ မြန္ေနသူ မဟုတ္ပါဘူး
ခ်စ္ခဲ့တာ ရိုးသားမႈနဲ႕ပါ –
ဆိုးရြားတဲ့ ဘ၀နဲ႕ ငါ
လက္တြဲေဖာ္ကို ရွာခဲ့မိသူ
အခုေတာ့ကြာ ဆူးထိၿပီလို႕
ေျပာမထြက္ခဲ့ပါ –
စြဲလမ္းမိခဲ့ ပန္းတပြင့္ကို
လွမ္းလင့္လို႕ ခူးခ်င္ပါရဲ႕
တကယ္ေတာ့
အလွသာ ၾကည့္ခဲ့ရ ။
သူခ်စ္ရယ္ရွာ
ကိုယ္ခ်စ္ရယ္က ခဏတာ တဲ့
၀င္ကာစီးနင္း ဒီအဆင္က
ငါ့အတြက္မွာ လမ္းမွန္လားကြယ္ ။
ခ်စ္ခဲ့တာကို ဟန္ေဆာင္မႈလို႕ ေျပာရက္သူ
မင္းေၾကာင့္ ရိုးသားခဲ့သူကိုမွ
အခ်ိဳးမက်ေအာင္ ဖန္ေလသလားကြယ္ ။
ျဖစ္ခ်င္တာထက္
ျဖစ္ခြင့္မရတာေတြ မ်ား မ်ားလာတဲ့
ငါ့ရဲ႕ ဘ၀
နားလည္မႈကူလို႕
ကမ္းလင့္လွည့္ပါ ခ်စ္သူ ။
ဆိုကာေနလဲ ပန္းခ်ီလိုပါဘဲ
ခုေတာ့
ေရာင္လႊင့္ျပယ္မိွန္
ေဆးေတြ တိမ္၀င္ခဲ့ပါၿပီကြယ္ ။
တညတည လြမ္းခဲ့သမွ်
အသဲႏွင့္တကြ
ငါ ႏြမ္းခဲ့ရ၏ ။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ တမ္းတခဲ့သမွ်
စြဲလမ္းစိတ္နဲ႕
ရူးခဲ့ရၿပီ ။
ပတ္သက္သမွ် အရာရာလည္း
ေႏွာင္းအတိတ္က
ေက်ာင္းထိပ္မွာဘဲ
ထားခဲ့ရ၏ ။
ငါလြမ္းသမွ်
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ကြၽမ္းခဲ့ရၿပီ ။
ခ်စ္သူ
ဒို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေမတာေတာမွာ
သစာေၾကာလည္း မွီထားခ်င္ရဲ႕ ။
ခ်စ္သူ
ႏွလံုးသားရဲ႕ နံရံမွာ
အရံႈးသမားဆိုတ့ ကဗ်ည္းလည္း မထုိးခ်င္ခဲ့ ။
ခ်စ္သူ
ေ၀းေနခ်ိန္မို႕ အေတြးရယ္ ပိုမိခဲ့
ငါ စိုးရိမ္ေနတာသိရင္
တမ္းတခြင့္ေတာ့ ေပးလွည့္ပါ ။
ခ်စ္ရတစ္ရက္
လြမ္းရက္တစ္ရာ ဆိုစကား
ငါ့ကို ထိုးစစ္ဆင္ေနေရာ့လား ။
စုထားတဲ့ကဗ်ာမွာ
မုသားရယ္မပါခဲ့လည္း
အမ်ားအျမင္မွာ အပ်င္းေျပေပမယ့္
ခံစားရသူ ရင္မွာ
တကယ္ လြမ္းနာက်ေလေပါ့ ။
အလြမ္းဓာတ္ခံရိွေလလည္း
ကြၽမ္းသမွ်တိုင္းက
ႏြမ္းလ်မွာလား ကြယ္ ။
မိန္းခေလးေရ
အသဲကြဲတာထက္
အလြမ္းေတြ စြဲလာေတာ့
ႏြမ္းရမွာေတာ့ ေၾကာက္တက္ၿပီကြယ္ ။
Kzh&yyw Blog 